De Arbiter | Een particuliere opdrachtgever moet toch zélf zorgen voor een energielabel?
Wie is bij nieuwbouw verantwoordelijk voor een geldig energielabel? Is dat de aannemer of verkoper? Of moeten de kopers dat zelf regelen?
Wie is bij nieuwbouw verantwoordelijk voor een geldig energielabel? Is dat de aannemer of verkoper? Of moeten de kopers dat zelf regelen?
In de beloofde 'unieke hoogwaardige woonomgeving' hoor je de buren praten, kuchen en de vaatwasser uitruimen…
Als de vloer van een parkeergarage lekt en een hellingbaan te snel slijt, ontspint zich een 'whodunnit' tussen hoofd- en onderaannemer.
Als je bij oplevering gebreken niet constateert die je als opdrachtgever of deskundige wel had moeten zien, dan heb je ze geaccepteerd. Of toch niet?
Een bouwwerk loopt vertraging op vanwege noodzakelijke aanpassingen en het ontbreken van een omgevingsvergunning. Opdrachtgever en aannemer wijzen naar elkaar.
Een gemeente en een aannemer liggen in de clinch over de soort en de hoeveelheid maaiwerk die een gegund werk met zich meebrengt.
De 'dubbele toets' bij een Woningborg-geschil over een beschoeiing brengt uitkomst voor de kopers.
Als in de jaren na oplevering betonnen muren steeds meer pop-outs vertonen, ontstaat er discussie tussen aannemer en leverancier over wie er voor de schade moet opdraaien.
Bij een openbare aanbesteding kunnen 'tevredenheidsverklaringen' van groot belang zijn. Maar een opdrachtgever is niet direct verplicht zo'n verklaring af te geven.
Wateroverlast door een niet werkende infiltratieoplossing moet worden hersteld. De wijze waarop is echter aan de aannemer.